W życiu każdego człowieka przychodzi taki moment (zwykle raz w tygodniu), gdy po ciężkich pięciu dniach pracy, jedynym marzeniem jest odpoczynek. W zależności od stopnia zaawansowania zmęczenia organizmu, wybieramy różne rodzaje odpoczynku. Odpoczynek przy ulubionej książce, odpoczynek typu „moje kochane łóżko”, odpoczynek na spacerze z rodziną, lub... No właśnie. Najczęściej jednak lądujemy przed telewizorem i długo przeszukujemy kanały. Po jakimś czasie dochodzimy do wniosku, że „nic nie leci” na żadnym z dwustu programów.
Właśnie z uwagi na takie wieczory, pragnę zrecenzować film, który wielu osobom przypadnie do gustu i sprawi, że będą często do niego wracać.
Film pt. „Uprowadzona”, został wyreżyserowany przez Pierre’a Morel. Jego produkcja miała miejsce we Francji, USA oraz Wielkiej Brytanii. Premiera nastąpiła na początku 2008 roku. Gatunek – film sensacyjny.
Głównym bohaterem jest Bryan, były agent służb specjalnych. W czasie służby nabył umiejętności, dzięki którym stał się postrachem ludzi łamiących prawo. Teraz jest zmuszony wykorzystać je, by ratować swoją córkę z rąk mafii – handlarzy żywym towarem. Na odnalezienie jej ma dziewięćdziesiąt sześć godzin.
Niemal natychmiast przystępuje do działania, kojarzy fakty, zbiera informacje, w końcu wylatuje do Francji. Tam już nic nie jest dla niego przeszkodą w odnalezieniu córki. Jest gotowy na wszystko.
On kontra paryska mafia, dla której również staje się postrachem.
Film sensacyjny, film akcji – oglądasz i nie masz ochoty odejść sprzed telewizora. Wciągająca fabuła, świetna gra aktorów, niesamowite odzwierciedlenie sytuacji. Tętno nieustannie przyspiesza, pięści zaciskają się samoczynnie. A na końcu? Koniec filmu ciśnie łzy do oczu.
Film sprawia, że po ukończeniu seansu dalej niedowierzasz temu, co właśnie oglądałeś. Potem opowiadasz znajomym, jak niesamowity jest film pt. „Uprowadzona”.
Ocen i komentarzy do tego filmu jest wiele. Jedne niezbyt przychylne, inne wręcz przeciwnie. Jednak można z niego wyciągnąć wiele lekcji i wniosków na życie. Pierwsza jest do osób młodych, które dopiero wchodzą w dorosłe życie: świat nie jest piękny i kolorowy, a ludzie nie zawsze będą dla nas jak rodzina. Sytuacja, w której znalazła się nastolatka, ukazuje prawdziwe oblicze otaczającego nas świata. Uczy nas, że warto wyzbyć się naiwności i do każdego podchodzić jak do niebezpiecznego człowieka. Zwłaszcza w innym kraju, a tym bardziej bez opieki doświadczonych osób.
Postawa matki jest przestrogą dla rodziców, którzy nie poświęcają dostatecznej uwagi poczynaniom i planom swoich dzieci. A potem informacje w telewizji, radiu, prasie: „Porwano...” i płacz „moooja córeeczkaa”.
Na końcu postawa głównego bohatera powinna być wzorem zachowania każdego rodzica, który jest świadomy zagrożenia i stara się zabezpieczyć swoje dziecko przed tragedią. A gdy ma ona miejsce, nie siedzi i zanosi się łzami, ale działa, bo jest świadomy zagrożenia. Jest także wzorem miłości.
Oceń sam, czy rzeczywiście film jest warty poświęcenia czasu. Przekonasz się, że istnieją filmy, do których będziesz powracał. Ten jest jednym z nich. W moim domu obejmuje pierwsze miejsce w rankingu najczęściej oglądanych.
Zalety:
- ciekawa gra aktorów
- wciągająca fabuła
- odpowiednia długość trwania filmu
- film, z którego można wyciągnąć wnioski
Wady:
- dużo brutalnych scen.
- wyidealizowanie umiejętności głównego bohatera